بررسی ارتباط سطح سرمی هوموسیستئین با مرگ و میر و عوارض انفارکتوس میوکارد

چکیده سابقه و هدف: تجزیه وتحلیل علت شناسی عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی نشان می دهدکه بین میزان وقوع این بیماری ها وعواملی مثل سیگار‍، سطح کلسترول سرم، فشار خون بالاو دیابت ارتباط محکمی وجود دارد، با این حال فقط 50 درصد موارد بیماری عروق کرونر با عوامل خطرساز مذکور قابل توضیح است. مطالعات متعددی که به ارزیابی رابطه هوموسیستئین با بروز بیماری عروق کرونر پرداختند نتایج متنوع و متناقضی داشتند. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط مرگ و میر و عوارض بیماران انفارکتوس میوکارد با سطوح خونی هوموسیستئین طی مدت بستری بود. مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی بوده، جمعیت مورد مطالعه شامل کلیه بیمارانی بودکه بدون هیچ سابقه ای از انفارکتوس میوکارد به علت درد قفسه سینه در طول 24 ساعت اخیر به بیمارستان مراجعه کردند و با تشخیص انفارکتوس میوکارد همراه با بالا رفتن قطعه st بستری شدند. بیماران در دو گروه با سطح هوموسیستئین نرمال و افزایش یافته قرار گرفتند و بیماران هر گروه از جهت مرگ و میر و عوارض بیماری طی مدت بستری پی گیری شدند. یافته ها: از مجموع 230 بیمار 80 نفر (8/34 درصد) سطح خونی هوموسیستئین بالا داشتند. میزان مرگ و میر در گروه با سطح هوموسیستئین نرمال 2 مورد و در گروه با سطح بالای هوموسیستئین 4 مورد بود. عوارض الکتریکال نیز به ترتیب در40 نفر و 19 نفر از بیماران هر گروه مشاهده شد. تمامی 3 مورد عوارض مکانیکال شامل 2 مورد vsd و 1 مورد تامپوناد در گروه با سطح بالای هوموسیستئین رخ داد و هیچ یک از بیماران با سطح نرمال هوموسیستئین دچار این عوارض نشدند. موردی از نارسایی میترال به علت پارگی عضلات پاپیلری یاکوردا دیده نشد. استنتاج: در این مطالعه میزان مرگ و میر و بروز عوارض الکتریکال دردو گروه بیماران با سطح هوموسیستئین نرمال و افزایش یافته تفاوت معنی داری نداشت، ولی از بین عوارض مکانیکال، مجموع عوارض تامپوناد و پارگی سپتوم بین بطنی در گروه با سطح خونی افزایش یافته هوموسیستئین به طورمعنی داری بیشتر بود. هوموسیستئین، انفارکتوس حاد میوکارد، عوارض انفارکتوس حاد میوکارد، مرگ و میر